Yaxınına kömək et.

Məqalə 4, 1984

Anlamaq lazımdır, insan dostuna necə kömək edə bilər. Bu, mütləq kasıbların və varlıların, ağıllıların və sadə insanların, güclülərin və zəiflərin olduğu yerdəmi baş verməlidir? Əgər hamı varlıdırsa, hamı ağıllıdırsa, hamı güclüdürsə və s., insan necə başqasına kömək edə bilər?

Amma biz görürük ki, hamı üçün ortaq olan bir şey var – bu da ruh halı ilə (əslində “əhval-ruhiyyə”) bağlıdır. Necə deyilib: “Ürəyindəki qayğını insan başqalarına söyləsin.” (Mitsley 12:25) Çünki insanın ruh halının yüksəlməsi üçün nə var-dövlət, nə ağıl, nə də başqa bir şey kömək etmir.

Məhz insan dostuna bu yolla kömək edə bilər ki, o, dostunun düşgün bir vəziyyətdə olduğunu görür. Çünki deyildiyi kimi: “Heç kim özünü zindandan azad edə bilməz,” amma dostu onun ruh halını yüksəldə bilər.

Yəni dost onu mövcud olduğu vəziyyətdən həyat dolu bir ruh halına qaldırır. Və o, yenidən həyat və zənginlik içində əminlik gücünü hiss etməyə başlayır. O, artıq məqsədin ona yaxın olduğunu hiss etməyə başlayır.

Buradan belə nəticə çıxır ki, hər kəs diqqət yetirməli və düşünməlidir: mən dostuma necə kömək edə bilərəm ki, onun ruh halını yüksəldim? Çünki ruh halı məsələsində hər kəs öz dostunda bir “xisaron” – çatışmazlıq görə bilər və onu doldura bilər.