229. Amanın cibləri

Purim ərəfəsində, 3 mart 1950-ci il, Ester Səlnaməsinin oxunuşundan sonra eşidilmişdir.

Gomentaşlar, yəni Amanın ciblərinin nə yeməsi ilə  bağlı Baal HaSulam dedi: Çünki “İnsan Purimdə o qədər içməlidir ki, ‘Aman lənətlidir’ və ‘Mordexay xeyir-dualıdır’ arasında fərq qoymasın”, buna görə də Amanın cibləri yeyilir ki, biz xatırlayaq: Aman bizə ciblərdən başqa heç nə gətirmədi. Ciblər burada kelim adlanır, yəni daxili mahiyyət deyil.Bu o deməkdir ki, yalnız Amanın kelimlərini almaq olar, lakin nurları – daxili mahiyyəti – yox. Çünki almaq istəyinin böyüklüyü Amanın hakimiyyətindədir. Biz isə bunu ondan almalıyıq.

Lakin Amanın kelimləri vasitəsilə nurları cəlb etmək mümkün deyil. Bu, yalnız Mordexayın kelimləri – vermək kelimləri ilə mümkündür. Çünki almaq kelimlərinə ixtisar tətbiq edilmişdir.

Bu Müqəddəs Yazılarda belə izah edilir: “Aman ürəyində dedi: Padşah məndən başqa kimə ehtiram göstərmək istəyə bilər?!” – bu, həqiqi almaq istəyidir. Buna görə də o əmr etdi: “Padşahın geyindiyi libası gətirin və padşahın sürdüyü atı gətirin…” Lakin, əslində, Amanın kelimləri – almaq kelimləri – heç nə qəbul edə bilməz, çünki onlara ixtisar qoyulmuşdur.

Amanın yalnız istəyi və xisaronu var – o, nə tələb edəcəyini bilir. Buna görə də deyilmişdir: “Padşah Amana dedi: ‘Tez libası və atı götür, dediyin kimi, bunu yəhudi Mordexay üçün et!’”

Və bu “Amanın nuru Mordexayın kelimlərində” adlanır, yəni vermək kelimlərində.