2. “Şxina Sürgündə”

  1942-ci ildə eşitdiklərim 

Zoar kitabı deyir: «kişi - Şoxendir, qadın isə - şxina» və deyilənləri anlatmaq lazımdır.

Bildiyimiz kimi Ali aləmda heç bir dəyişiklik baş vermir, yazıldığı kimi: «Mən AVAYA-mı dəyişmədim». Bütün adlar kelimdə həzz alma istəyi olub  Malxuta - varlığın kökünə, daxil olan nurun hiss edilməsi ilə əmələ gəlir. Və hər bir şey oradan bizim aləmya enir, varlıqin üzərinə.

   Və Malxutdan başlayaraq varlığa kimi, aləmların yaranışının kökü olan bütün mərhələlər - şxina adı ilə adlandırılır. Bütün islah Ali Nurun tam mükəmməlliyi ilə onların daxilinə nur saçmasından ibarətdir ki, kelimə saçan həmin nur - Şoxen, kelimlər isə bütünlükdə şxina adlanır. Şoxenin nuru - şxinanı doldurub Şoxen Nuru adlanır, çünki (ivr. Şoxen) kelimin daxilində yerləşir, və bütün kelimlər ümumilikdə şxina adlanır.

    Nurun bütün mükəmməlliyi ilə onların uzərinə nur saçmasına qədər olan islah - «islah vaxtı» adlanır, biz islahlarımızı onun sayəsində nura, bütün varlığı doldurmağa imkan verərək, edirik.

    İslahı «vermək istəyi ilə almaq» adlandırılan Ali Nur bizi, yəni ən aşağı aləmnı həzz alma arzusu ilə doldurmalıdır. Amma eqoistik istəklər əsassız və mənasız ehtiraslarla doludur və orada Yaradanın ucalığı aşkarı olmayacaq. Ürək isə Ali Nuru özündə yerləşdirmək əvəzinə zibil və murdarlıq məkanına çevrildi, yəni tamamilə alçaq istəklərə qərq oldu.

    Və buna «Külə qərq olmuş şxina» deyirlər, yəni o, kül ilə taptalanmış səviyyədə alçalmışdır. Axı hamı və hər kəs müqəddəsliyə etinasızlıq edir və heç kimin Onu kül səviyyəsindən yüksəltmək üçün heç bir istək və arzusu yoxdur - onlar aşağı dəyərləri seçirlər. Bununla şxinaya əzab verirlər, çünki qəlblərində Ona yer vermirlər, o yer hansı ki, Yaradanın Nurunun məskəni ola bilərdi.